BEN QUAEDVLIEG

De zin van onzin

Oorspronkelijk opgeleid als bouwkundige, koos ik daarna de opleidingen van kunst en design. Na nu jarenlang als designer werkzaam te zijn geweest, voel ik me gesterkt om me meer te richten op mijn kunstenaarschap. Sinds mijn keuze voor de studies in kunst en design, heb ik gestoeid met de maatschappelijke positie en mijn engagement als mens en kunstenaar/designer. Eerder opgeleid in een wereld waarin feiten, zekerheden en functionaliteit regeren. Waarin de statistieken onze kansen verzekeren en vaak financieel gewin als hoogste goed wordt verward met zingeving. In juist die wereld is er verrijking nodig van mijn objecten met hoogst onbruikbare kwaliteit. Zij vormen daarin een verrijking, een verademing en een minstens zo wezenlijke werkelijkheid. Mijn fascinatie voor het telkens vormgeven van prikkels die ik 24/7 ontvang in dit ambacht, is - net als mijn ademhaling - vanzelfsprekend nodig om te overleven . Zo maak ik voorwerpen die zijn ontstaan door het samenvoegen van fragmenten van alledaags herkenbare vormen die nog deels naar hun oorsprong verwijzen. Deze onverwachte combinaties suggereren nieuwe fictieve functies. De poëzie van vorm is iets waar ik me graag mee bezig houd. Er ontstaat verwondering na het loslaten van weten, een spelenderwijs vormgeven.

Bijvoorbeeld de “WhomB” serie, deze vindt zijn oorsprong in het archetype van de stoel, waardoor ik altijd al gefascineerd ben. De oorspronkelijke functie van het zitten heb ik doelbewust losgelaten. Op momenten van loslaten van betekenis, bekijk ik de wereld in contourlijnen en vlakken, licht en donker wat zo diepte, ruimte weergeeft. Materialen en hun eigenschappen , kleur, tactiele ervaring, dat komt later als keuze om in het object naar voren te laten komen of juist door ontkenning te abstraheren, zoals hier bij de Whomb serie. Daarin heb ik verschillende perspectivische aanzichten van de oorspronkelijk eenvoudige stoel, in een driedimensionale vorm weer tot een nieuw meubel samengevoegd. Hierdoor ontstaat bij elk model van deze serie een puur esthetisch object wat door zijn herkenbaarheid toch blijft uitnodigen tot “zitten”. Ik heb de wens om daarin telkens wat dieper op zoek te gaan naar de werking van het licht en de zo ontstane schaduwkant en de suggestie van vorm die daaruit kan voortkomen.

Met plezier ga ik me meer en meer bezighouden om allerlei ontsponnen producten verder uit te diepen, te ontwikkelen en in de wereld te zetten. Soms ook uit maatschappelijke bewogenheid. Bijvoorbeeld: een kindsoldaat ijsje(geboren uit verbijstering over het gemak waarmee wapenleveranciers wapens aanpassen en ontwikkelen om het gebruik voor kinderen zo eenvoudiger te maken), zo leven er meer schets ideeën. Er volgt de komende jaren meer!